ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015: Για την Αριστερά που θα δώσει συνέχεια στην ελπίδα

ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015

Πραγματοποιήθηκε στις 6, 7 και 8 Μάρτη η Συνδιάσκεψη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος για το 2015 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Στις διαδικασίες της συμμετείχαν εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες του ΣΕΚ -εκλεγμένοι σύνεδροι από όλη την Ελλάδα.

Στην εναρκτήρια συζήτηση της Συνδιάσκεψης παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης, πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ, ο Βασίλης Συλλαϊδής, μέλος ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Ιντρακόμ, ο Θανάσης Διαβολάκης από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο Αντώνης Δραγανίγος από το Νέο Αριστερό Ρεύμα, ενώ γραπτούς χαιρετισμούς έστειλαν η Αριστερή Ανασύνθεση, η Αριστερή Συσπείρωση και η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Τις τοποθετήσεις τους μπορείτε να διαβάσετε στο sekonline.gr. ενώ εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε την εισήγηση του Πάνου Γκαρκάνα εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΚ, στην εναρκτήρια συζήτηση της Συνδιάσκεψης του 2015

 

Στις τρεις μέρες της Συνδιάσκεψης συζητήθηκαν οι μεγάλες πολιτικές ανατροπές της περιόδου μετά την πτώση της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, καθώς και τα καθήκοντα που ανοίγουν αυτές οι εξελίξεις για την επαναστατική αριστερά και το ΣΕΚ. Η ανάπτυξη των τοπικών πυρήνων του ΣΕΚ, η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς και νεολαίας για τη συνέχιση των αγώνων του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, η οργάνωση του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος με πρώτο σταθμό τη διαδήλωση στις 21 Μάρτη, η διακίνηση της Εργατικής Αλληλεγγύης και του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω, ο ρόλος του ΣΕΚ στα μέτωπα της ΚΕΕΡΦΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκαν στο κέντρο της πολύ πλούσιας συζήτησης που έγινε σε 10 θεματικές ενότητες. Το δείχνουν οι 126 παρεμβάσεις, ένα μικρό δείγμα των οποίων δημοσιεύουμε  σε αυτές τις σελίδες.

 

Σύγκρουση

 

“Η αριστερή κυβέρνηση ήταν αποτέλεσμα της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να είναι το τελευταίο βήμα”, είναι ένα απόσπασμα από την Πολιτική Απόφαση της Συνδιάσκεψης, “Γιατί μέσα στο πλαίσιο της σημερινής βαθιάς οικονομικής κρίσης και ταξικής πόλωσης, τα όρια μιας κυβέρνησης της αριστεράς είναι περιορισμένα. Την δεκαετία του ’70 ακόμα και η δεξιά μπορούσε να κρατικοποιεί τις τράπεζες. Σήμερα για να πάρει μια κυβέρνηση τον έλεγχο των τραπεζών από τους τραπεζίτες και την ΕΚΤ, χρειάζεται συνολική σύγκρουση με την κυρίαρχη τάξη.

 

Οι επαναστάτες δεν σταυρώνουμε τα χέρια περιμένοντας την Ιστορία. Πρέπει να χτίσουμε την εργατική εναλλακτική απέναντι στα όρια του ρεφορμισμού, έχοντας τρεις βασικούς προσανατολισμούς.

 

• Προσανατολισμό στην εργατική τάξη σαν την δύναμη αλλαγής. Το κλειδί είναι στα οργανωμένα κομμάτια της, στους χώρους δουλειάς και στα συνδικάτα. Γι’ αυτό υπερασπιζόμαστε τη συλλογικότητά τους, προωθούμε παντού συνελεύσεις, ριχνόμαστε στη μάχη για να μην περάσει η Συμφωνία, να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τις διεκδικήσεις των εργατών που επιμένουν να πάρουν πίσω τις δουλειές, τις συντάξεις, τα νοσοκομεία, τα σχολεία.  

 

• Προσανατολισμό στην ενιαιομετωπική παράδοση. Δεν αντιμετωπίζουμε με ανυπομονησία τους εργάτες και τους νέους που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκινάμε από τις κοινές διεκδικήσεις και στη βάση αυτή προχωράμε την πολιτική συζήτηση για την εναλλακτική στρατηγική. Δεν μένουμε στο “εμείς τα λέγαμε”, που χωρίς την κοινή δράση οδηγεί στην απογοήτευση.

 

• Προσανατολισμό στην ανεξάρτητη επαναστατική αριστερά. Μόνο διατηρώντας την ανεξαρτησία της από μια κυβέρνηση της ρεφορμιστικής αριστεράς είναι δυνατόν η επαναστατική αριστερά να παίζει αυτό το ρόλο στους αγώνες. Μόνο ανεξάρτητα μπορεί να είναι ταυτόχρονα στήριγμα των εργατικών διεκδικήσεων σήμερα και φορέας της προοπτικής της ανατροπής του καπιταλισμού”.

 

 

 

 

ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015: Για την Αριστερά που θα δώσει συνέχεια στην ελπίδα  

Οι δυνατότητες απλώματος του επαναστατικού κόμματος ήρθαν από κάθε σημείο της χώρας.

Ο Σπύρος Σ. από τη Ζάκυνθο, είπε: “Μέχρι τα μέσα Γενάρη, δυο βδομάδες πριν τις εκλογές, ήμουν ενεργό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ για πολλά χρόνια. Από τις εκλογές του ’12 και μετά εμφανίστηκε μία συντηρητικοποίηση που είχε να κάνει με την ερχόμενη ανάληψη της εξουσίας. Ένας μικροαστισμός επικράτησε παντού, τα κινήματα και όλη η κινηματική δράση καταπνίγηκε. Πριν από δυο χρόνια μαζί με άλλο κόσμο ξεκινήσαμε την Κίνηση Ζακυνθινών Πολιτών ενάντια στην Κρατική και Τραπεζική Αυθαιρεσία. Όσο εξυπηρετούσαμε τους πολιτικούς σκοπούς ήμασταν ευχάριστοι και θεμιτοί, όσο όμως πλησίαζε η εξουσία άρχισαν να προσπαθούν να μας ελέγξουν και να μας περιορίσουν. Δεν ήθελαν τα κινήματα, δεν ήθελαν καμία εσωκομματική δημοκρατία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε αναβρασμό από πριν τις εκλογές. Τώρα μάλιστα που ψήφισαν κρατικό έλεγχο των τραπεζών αλλά τους προέκυψε τραπεζικός έλεγχος του κράτους, τώρα να δείτε τι έχει να γίνει. Να είμαστε ενωμένοι, με ξεκάθαρες θέσεις γιατί αυτό με τράβηξε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ”.

 

“Τα καύσιμα που έχουμε για τη νέα περίοδο τα συσσωρεύσαμε μέσα στο κίνημα που γκρέμισε τους Σαμαροβενιζέλους”, είπε ο Νεκτάριος Χ. φοιτητής από την Πάτρα, “Την ημέρα που στην Αθήνα γινόταν το συλλαλητήριο για την ΕΡΤ, στην Πάτρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχε στη συγκέντρωση αντίστασης στους εκβιασμούς της Ε.Ε. κατά τη διαπραγμάτευση με οργανωμένο μπλοκ, δική της προσυγκέντρωση και ξεκάθαρα συνθήματα. Όταν έφτασε εκεί, έγινε χαμός. Ο κόσμος χειροκροτούσε και έπαιρνε την Εργατική Αλληλεγγύη. Ήταν ο κόσμος που μπορεί να ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ αλλά θέλει να συνεχίσει τους αγώνες μαζί μας. Ο κόσμος αυτός φτάνει μέχρι την καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ. Δώσαμε τη μάχη της Μανωλάδας, από τις κεντρικότερες του προηγούμενου διαστήματος. Τώρα έρχονται τα συνδικάτα στη σύσκεψη για τις 21 Μάρτη, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει όσους λένε ότι δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες, και την 21 Μάρτη θα την οργανώσουμε μαζί. Αυτό σημαίνει ενιαίο μέτωπο, ότι διεκδικούμε ο κόσμος να συνεχίσει να δίνει τις μάχες μαζί μας”.

 

Οργάνωση

 

Η Κατερίνα Α. από τη Θεσσαλονίκη, τόνισε: “Στο Ψυχιατρικό ανοίγουν συζητήσεις που δεν έχουν ανοίξει ξανά, όπως για τους μετανάστες. Η εκδήλωση που κάναμε στο νοσοκομείο για τις 21 Μάρτη ήταν πολύ καλή και οι συνάδελφοι ρωτούσαν τι κάνουμε για την οργάνωσή της. Όλοι έλεγαν ότι τους έχουν λείψει τέτοιες κουβέντες. Τα αιτήματά μας είναι όλα εδώ. Το νοσοκομείο κινδυνεύει να κλείσει, όπως κι άλλα, υπολειτουργεί, αλλά η διοίκηση παρήγγειλλε 700 ευρώ καρέκλες... Οι μάχες είναι ανοιχτές. Μαζί με τον πυρήνα στα Δυτικά έχουμε ανοίξει παρέμβαση σε νέους χώρους, το θέμα είναι να κερδίσουμε κόσμο, να οργανώσουμε νέους πυρήνες. Στους πυρήνες μας έρχεται πλέον κόσμος που δεν είναι στο ΣΕΚ. Το θέμα είναι να πετύχουμε ομάδα ΣΕΚ και στο Ψυχιατρείο”.

 

Η Βερονίκη Α. φοιτήτρια Επιστήμης Υλικών στην Πάτρα, είπε: “Εβδομαδιαία βρίσκουμε τα μέλη μας, ακόμα κι αυτά που έχουμε να δούμε κάποιο καιρό. Αυτό σημαίνει ότι η εφημερίδα φτάνει στα χέρια τους και οι σύντροφοι συζητάνε μαζί τους πολιτικά. Στις εξορμήσεις στους εργατικούς χώρους μετά την πτώση της συγκυβέρνησης και προεκλογικά φτάσαμε στο διπλάσιο αριθμό εφημερίδων από πριν. Η αυτοπεποίθηση του κόσμου έχει ανέβει πολύ, αυτό είναι το συμπέρασμά μας. Η συζήτηση ήταν ουσιώδης και σε αυτό βοήθησε τόσο η εφημερίδα όσο και το αντικαπιταλιστικό αντιμνημόνιο. Η διακίνηση της εφημερίδας συνεχίζει να είναι αυξημένη. Στις πλατείες, παρά τα σκαμπανεβάσματα, φτάσαμε να δίνουμε και 15 εφημερίδες όταν είχαμε δυνατή παρουσία συντρόφων και κάναμε πολιτική συζήτηση πριν για το τι θέλουμε να πούμε στον κόσμο. Στόχος μας δεν είναι τα νούμερα αλλά η εξόρμηση να γίνει σημείο αναφοράς για όλη την πόλη”.

 

“Η συζήτηση που ανοίγει στους εργατικούς χώρους είναι πρωτόγνωρη και δεν γίνεται χωρίς ο κάθε σύντροφος να έχει διαβάσει την εφημερίδα”, τόνισε ο Ευκλείδης Μ. δικηγόρος από τη Θεσσαλονίκη, “Η μετεκλογική εικόνα της εφημερίδας διατηρήθηκε ψηλά στις πλατείες, κάθε εφημερίδα κρύβει πίσω μια κουβέντα που ανοίγει τη βεντάλια του αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Είναι συνέχεια της πολιτικής δουλειάς μας τον τελευταίο χρόνο με κόμβο την οργάνωση της 22 Μάρτη πέρσι, τις τρεις προεκλογικές εκστρατείες, είναι οι στενοί δεσμοί που έχουμε με τους εργάτες, η οργάνωση της πλατείας σαν γεγονός στη γειτονιά. Αυτό έφερε νέα μέλη με αποτέλεσμα νέα ανοίγματα σε χώρους, καλύτερη παρακολούθηση της πολιτικής δουλειάς, δυνατότητα για νέους πυρήνες”.

 

 

11/2/15, πλ. Αγοράς στα Χανιά

 

ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015: Στους χώρους δουλειάς 


Οι εμπειρίες από τους εργατικούς αγώνες της τελευταίας χρονιάς και ο τρόπος παρέμβασης των επαναστατών στο εργατικό κίνημα την επόμενη περίοδο βρέθηκαν στο κέντρο της συζήτησης στη Συνδιάσκεψη.

Ο Σεραφείμ Ρ., δάσκαλος από τα Χανιά, τόνισε: “Αυτό που θα κρίνει τι θα γίνει στους εργατικούς χώρους είναι η πολιτική. Η εργατική τάξη πρέπει να μάθει να υπερασπίζει τον εαυτό της απέναντι στις πολιτικές πιέσεις που βάζει η άρχουσα τάξη. Ένα προηγούμενο διάστημα ήταν εύκολο να λέμε ότι είμαστε ενάντια στην αξιολόγηση. Απλώνονταν ένα μέτωπο πλατύ, μέσα στο οποίο βρίσκονταν και όσοι έλεγαν ότι είμαστε αντίθετοι στην 'τιμωρητική αξιολόγηση που κάνει απολύσεις'. 

 

Όταν όμως σήμερα έρχεται η αξιολόγηση από το ΣΥΡΙΖΑ που πριν πάλευε μαζί σου, είναι πιο δύσκολο να εξηγήσεις γιατί είσαι ενάντια σε κάθε αξιολόγηση. Αυτό σε βάζει να υπερασπίσεις τις πολιτικές θέσεις σου πιο βαθιά. Από την άλλη χρειάζεται να δώσεις την κόντρα με την αναμονή. Η δουλειά στους εργατικούς χώρους πρέπει να γίνει κεντρική επιλογή των πυρήνων, ξεκινώντας από εκεί που είμαστε δυνατοί. Το γεγονός ότι είμαστε επτά μέλη στους δάσκαλους στα Χανιά, καθόρισε τις μάχες. Οι εργατικές ομάδες δεν είναι καθήκον, είναι συνολικότερη πολιτική ανάγκη”.

 

Ο Αντώνης Φ., εργαζόμενος στο ΥΠ.ΠΟ. μίλησε για το χώρο του: “Τον τελευταίο χρόνο έχουμε σταθερή παρουσία στην Ακρόπολη. Οργανώσαμε μια σειρά εκδηλώσεις, προεκλογικές, αντιφασιστικές με την ΚΕΕΡΦΑ, περιοδείες με εργαζόμενους από τα πανεπιστήμια, την ΕΡΤ.

 

 

Επιρροή

 

Η επιρροή μας έχει μεγαλώσει με κόσμο να στηρίζει εκλογικά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις δημοτικές και περιφερειακές πέρσι αλλά και στις τελευταίες βουλευτικές. Τώρα έρχονται οι ίδιοι και μας ανοίγουν συζητήσεις. Έχουμε διπλασιάσει τα φύλλα της Εργατικής Αλληλεγγύης που δίνουμε και το περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω. 

 

Αυτό που χρειάζεται είναι να φτιάξουμε εργατικές επιτροπές, να ενώσουμε τους χώρους μέσα στο υπουργείο αλλά και να τους φέρουμε σε επαφή με το Συντονισμό ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητας. Αυτό απαιτεί περισσότερους συντρόφους από τους δύο που είμαστε τώρα. Θέλουμε να στήσουμε εφημεριδάκι όπως το ΝΥΣΤΕΡΙ στα νοσοκομεία, για διακίνηση μέσα στους συναδέλφους. Ο Ενιαίος Σύλλογος του ΥΠ.ΠΟ., που είναι το μεγαλύτερο κλαδικό σωματείο στο υπουργείο, παρότι η ηγεσία του είναι αριστερή, δεν έχει κάνει καν συνέλευση”.

 

Η Κατερίνα Τσ., δασκάλα, περιέγραψε τις μάχες που δόθηκαν στο σχολείο της σε χωριό των Χανίων: “Μία ημέρα πριν το άνοιγμα της σχολικής χρονιάς, ο διευθυντής εκπαίδευσης είπε προφορικά ότι το σχολείο μας υποβαθμίζεται σε πενταθέσιο χωρίς ειδικότητες και χωρίς ολοήμερο. Η δικαιολογία ήταν ο μικρός αριθμός των μαθητών μας και ότι οι συνάδελφοι των αγγλικών και της γυμναστικής έχουν πάρει απόσπαση. Η απόφαση ήρθε να ενταχτεί σε ένα σύνολο υποβαθμίσεων δημοτικών στα Χανιά με εξήγηση ότι δεν είχε στείλει το υπουργείο δασκάλους. 

 

 

Κατάληψη

 

Οργανωθήκαμε την ίδια μέρα, μαζευτήκαμε γονείς και μαθητές, πήγαμε στο διευθυντή εκπαίδευσης, που όμως μας αντιμετώπισε απαξιωτικά. Προχωρήσαμε σε κατάληψη την ημέρα του αγιασμού. Μαζί μας ήταν όλη η τοπική κοινωνία. Το αποτέλεσμα ήταν μια βδομάδα μετά, σε καταγγελία μας στον περιφερειακό διευθυντή, αυτός να μας παρακαλάει να ανοίξουμε το σχολείο και να μας λέει ότι θα ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά μας το οποίο κι έγινε. Αυτή η εξέλιξη ήρθε επειδή στο σχολείο υπάρχουν δύο δάσκαλοι του ΣΕΚ. Για τη γιορτή της 17 Νοέμβρη τα παιδιά δούλεψαν ένα μήνα με υλικά από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Γονείς και μαθητές ήταν κατασυγκινημένοι. Χωρίς άλλη παρέμβαση στο χωριό, πήραμε 7 ψήφους στις εκλογές”.

 

Ο Κώστας Κ., από τον Άγιο Σάββα, είπε: “Έχουμε νέα καθήκοντα, αλλά δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Τα προβλήματα της εργατικής τάξης στους χώρους συνεχίζονται και κλιμακώνονται. Δεν υπάρχει όμως αυτόματη διαδικασία. Την ίδια ώρα που ο κόσμος δέχεται τις ψυχρολουσίες από το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχύνεται στο δρόμο. Εκεί αναδεικνύεται ο ρόλος μας, ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία. 

 

Σαν ομάδα ΣΕΚ συνεδριάσαμε και αποφασίσαμε ότι θα πάρουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε τη συζήτηση πρώτα από όλα με συνελεύσεις. Στο Άγιο Σάββα συνεδρίασε το ΔΣ και η Επιτροπή Αγώνα και φτάσαμε σε συνέλευση 70 ατόμων. Εκεί άνοιγε η συζήτηση τι κάνουμε και αυτό ήταν το στοίχημα. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν να πάμε στους υπουργούς να τους συναντήσουμε. Να περιμένουμε δηλαδή. Το ίδιο και του ΚΚΕ που μιλούσαν για ανοργάνωτο κόσμο. Επιμείναμε στη στάση εργασίας και το κερδίσαμε. Να μπούμε γρήγορα στη συζήτηση αυτή παντού, με την εφημερίδα”.

 

 

 

 

ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015:Ενωτικά και μαχητικά σε όλα τα μέτωπα 

 

Η Ελισώ Δ., φοιτήτρια στο Ηράκλειο Κρήτης, μίλησε για την ανάπτυξη του ΣΕΚ: “Η ανάγκη για νέα μέλη και ενεργοποίηση παλιών είναι μεγάλη. Για να το πετύχουμε είναι απαραίτητο να διαβάζουμε όλοι την Εργατική Αλληλεγγύη κάθε βδομάδα που μας εμπλουτίζει με επιχειρήματα και ιδέες, είναι το βασικό οργανωτικό μας μέσο. Να την προωθούμε παντού και να συζητάμε πολιτικά με τον κόσμο. Να τον κερδίσουμε να έρθει στον πυρήνα, στον εργατικό χώρο, στις δράσεις μας. Αυτό μας εμπνέει. Στο Ηράκλειο κερδίσαμε μέσα σε ένα μήνα πέντε νέα μέλη. Αυτή η δουλειά χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Χρειάζεται να μπούμε πιο δυναμικά, να ανοιχτούμε στον κόσμο και να ξεπεράσουμε τα όριά μας γιατί είναι στοίχημα αν ο κόσμος θα στραφεί στη μεταρρύθμιση ή την επανάσταση”.

Η Βάσω Α., από την Ξάνθη, είπε: “Από τη διεθνή συνάντηση της ΚΕΕΡΦΑ πέρσι, είχαμε εξοπλιστεί με αισιοδοξία για να δουλέψουμε για την επιτυχία της 21 Μάρτη. Από τότε στην Ξάνθη κάνουμε εξορμήσεις με τα υλικά. Η ΚΕΕΡΦΑ Ξάνθης, στην οποία συμμετέχει και κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, αναδείχτηκε στους αντιφασιστικούς αγώνες στην πόλη, με τις πρωτοβουλίες που πήρε για να κλείσουν τα γραφεία της ΧΑ, για διαδηλώσεις μετά τη δολοφονία Φύσσα, για τη δίκη του Ματθαιόπουλου. Είναι πλέον μετρήσιμη δύναμη με κύρος. Στην τελευταία δραστηριότητα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αρπάξαμε την ευκαιρία για να κάνουμε πανκινητοποίηση και να βάλουμε όλα τα αιτήματα για τις 21 Μάρτη. Μιλήσαμε μισή ώρα γι’ αυτό στο δημοτικό ραδιόφωνο όπου μας ξέρουν από την προεκλογική περίοδο και μας ονομάζουν χείμαρρο. Στις συζητήσεις μας με τον κόσμο διαλύουμε τα ρατσιστικά επιχειρήματα”.

 

Η Κατερίνα Σ. από τον πυρήνα του Ζωγράφου είπε: “Πριν λίγο καιρό σπάσαμε τον πυρήνα σε δύο, στην περιοχή του Ζωγράφου και των Ιλισίων, για αρκετούς λόγους. Δεν είχαμε κατ’αρχήν το χρόνο να συζητάμε όλοι στους πυρήνες, οι υπευθυνότητες ήταν όλες στα χέρια λίγων συντρόφων. Αυτό άλλαξε με τις ανανεώσεις των μελών για φέτος, τότε μπήκαμε στη διαδικασία να το κάνουμε. Και έτσι συνδεθήκαμε περισσότερο με τους μετανάστες συντρόφους μας που είναι τρομερός πλούτος. Νομίζω ότι η πρόταση για το σπάσιμο του πυρήνα ήταν σαν αυτό που παλεύουμε για τα σχολεία. Στα πολυάριθμα τμήματα δε γίνεται καλό μάθημα. Και άρα, φτιάχνουμε πυρήνες εκεί που χρειάζεται. Ήδη αχνοφαίνεται η δυνατότητα να ανοίξουμε και τρίτο πυρήνα”.

 

Ο Θανάσης Κ. από τον πυρήνα Γαλατσίου τόνισε: “Θέλω να σταθώ στο γιατί βάζουμε τόσο ψηλά το ζήτημα του αντιρατσισμού παντού αλλά και στη Συνδιάσκεψή μας. Το κάνουμε γιατί έχουμε βαθιά πεποίθηση ότι η εργατική τάξη πρέπει να κάνει πολιτική, όχι μόνο οικονομική πάλη. Γιατί θα πρέπει να καταφέρνει να εκφράζει όλα τα κομμάτια της κοινωνίας και να έχει τις πιο προοδευτικές ιδέες. Και άρα να είναι στην πρώτη γραμμή υπερασπίζοντας τα αιτήματα όλων των καταπιεσμένων. 

 

Και τώρα είναι πιο κρίσιμο γιατί έχεις να αντιμετωπίσεις την αριστερά, όχι τον Αθανασίου ή το Μπαλτάκο. Και άρα οι πολιτικά αιχμηρές απαντήσεις στο ρατσισμό και τους φασίστες είναι πολύ πιο αναγκαίες. Η σύνδεση της αντιρατσιστικής με την αντιμνημονιακή μάχη είναι επιτακτική. Ο Κοτζιάς είπε ότι αν αποτύχει η διαπραγμάτευση η Ευρώπη θα γεμίσει τζιχαντιστές. Κάνουμε λοιπόν αυτή την κουβέντα για να εξοπλιστούμε στο πώς απαντάμε στο χοντρά”. 

 

Ρομά

 

Ο Νίκος Γ. από το Χαλάνδρι μετέφερε την εικόνα από τη μάχη των Ρομά: “Μετά το διήμερο 29-30 Σεπτέμβρη όπου αποτρέψαμε την κατεδάφιση του καταυλισμού, υπάρχει ένα κλίμα αυτοπεποίθησης. Ότι οι Ρομά δεν είναι μόνοι τους. Και εμείς κερδίσαμε τεράστια αποδοχή. Μας ευχαρίστησαν πάρα πολλές φορές.

 

 Αυτή η νίκη δε σημαίνει ότι οι από πάνω έχουν παραιτηθεί από τη διεκδίκηση του φιλέτου του Νομισματοκοπείου. Όλη την τελευταία δεκαετία οι κυβερνήσεις και οι Πασοκοδεξιοί δήμαρχοι το διεκδικούσαν και τώρα δυστυχώς αναλαμβάνει αυτό το ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ντύνει αυτή την προσπάθεια με το επιχείρημα ότι θέλει να σπάσει τη γκετοποίηση των Ρομά. Τα γκέτο σπάνε κερδίζοντας τους ανθρώπους τους στον κοινωνικό ιστό, όχι διώχνοντάς τους. Θα χρειαστεί πιο συστηματική παρέμβαση από τη μεριά μας και προσπάθεια να τους βοηθήσουμε να οργανωθούν πολιτικά. Στις 21 Μάρτη τους θέλουμε μαζί μας”. 

 

Η Έβελυν Β. από τα Εξάρχεια περιέγραψε στην τοποθέτησή της: “Εγώ είμαι τρεις μήνες στο κόμμα και πιο πριν ήμουν τρεις μήνες μέλος της ΚΕΕΡΦΑ. Σε σχέση με την εφημερίδα και την παρέμβασή μας στους εργατικούς χώρους, νιώθω ότι είναι το πιο σημαντικό και σοβαρό κομμάτι της δουλειάς μας. Θέλω να πω στους νέους συντρόφους ότι χρειάζεται να πηγαίνουμε έστω ακόμα κι αν ντρεπόμαστε ή δεν έχουμε αυτοπεποίθηση. Ένα πράγμα χρειάζεται: να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μας. Τα αυτιά μας για να ακούμε τους εργαζόμενους και το σύντροφό μας, πως επιχειρηματολογεί. Έτσι μαθαίνουμε. Και τα μάτια μας, για να δούμε πόσο εύκολα αγοράζει ο κόσμος την εφημερίδα μας. 

 

Αυτό το κόμμα έχει ένα πολύ καλό πράγμα. Πληθώρα συντρόφων που είναι έμπειροι και καταρτισμένοι θεωρητικά. Αλλά έχει και απεριόριστη εμπιστοσύνη στα νέα μέλη του. Το έχω δει στην πράξη. Πιστεύω αυτή είναι η δύναμή μας. Και η εφημερίδα μας. Γιατί αποδεικνύει σε όλους πως τα πράγματα κουνιούνται και αλλάζουν”.

 

Η Ιωάννα Π. από το Ίλιον είπε: “Οργανώθηκα πριν ένα χρόνο και ασχολήθηκα με τη διακίνηση της εφημερίδας, γιατί ήταν αυτή που με κέρδισε στο κόμμα. Ξεκίνησα με την αυθόρμητη διάθεση να δράσω. Μαζί με τους συντρόφους μου εκπαιδεύτηκα, με την επανάληψη και τη συνέχεια της δράσης άρχισα να μαθαίνω. Οργανώσαμε στις γειτονιές των Δυτικών και εκτοξεύσαμε τη διακίνησή της. Μετά τις εκλογές η σχέση μας με τους εργαζόμενους έγινε ακόμα καλύτερη κι αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να χτίσουμε καλύτερα τους πυρήνες μας. 

 

Η 21 Μάρτη μας βοηθά να απλώσουμε την παρέμβασή μας σε ακόμα περισσότερους χώρους, σε σχολεία, σε χώρους προσευχής μεταναστών. Είναι πολύ συγκινητικό να σε υποδέχονται οι μετανάστες και να σου λένε σας χρειαζόμαστε όπως και εσείς. Την αριθμητική των ρεφορμιστών, το «ρεαλισμό», μπορούμε όλοι μας να τη μετατρέψουμε στην άλγεβρα των επαναστατών. Για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας”. 

 

Ο Πέτρος Μπ. από το Ελληνικό είπε: “Στον πυρήνα μας κάναμε τρεις κρίσιμες αλλαγές την περασμένη περίοδο. Αλλάξαμε το πώς αντιμετωπίζουμε τη χρέωση της εφημερίδας και την πολιτική συζήτηση με τους συντρόφους μας. Έτσι κερδήθηκαν περισσότεροι στη δράση και στο να έρχονται στις εργατικές εξορμήσεις. Το δεύτερο ήταν η αποφασιστικότητα να στρατολογήσουμε. Το Σεπτέμβρη καταφέραμε σε λιγότερο από 2 βδομάδες να έχουμε 6 στρατολογίες. Η 21 Μάρτη μας βοηθά να αξιοποιήσουμε τα αγωνιστικά κομμάτια της γειτονιάς μας.

 

 Το τρίτο είναι οι εξορμήσεις μας. Τις αναβαθμίσαμε και σαν παρουσία (σημαίες, ντουντούκα) κάνοντάς τες πολιτικά γεγονότα. Επιλέξαμε επίσης να οργανώσουμε εξορμήσεις στο μετρό, την ώρα που η εργατική τάξη πάει στη δουλειά της και το κάναμε σε κάθε μεγάλη μάχη που οργανώσαμε”.

 

 

 

 

ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015: Οι μάχες της νεολαίας 

Σύντροφοι και συντρόφισσες από τις σχολές και τα σχολεία μετέφεραν εικόνες από τις καταλήψεις του φθινοπώρου και τις νέες δυνατότητες για το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα. 

Η Ελίζα Κ. από την ΑΣΚΤ είπε: “Εκτός από τους εργαζόμενους, πάλεψε και η νεολαία και έπαιξε ρόλο στο να ρίξουμε την κυβέρνηση. Το ένα ήταν η μαζική συμμετοχή που είχαμε στις απεργίες την ίδια περίοδο που βγαίνανε καταλήψεις ενάντια στη διάλυση των πανεπιστημίων αλλά και τον αυταρχισμό των πρυτάνεων. Στην Καλών Τεχνών, ενώ είχαμε πάνω από ένα χρόνο να κάνουμε συνέλευση, όταν μπήκαμε να οργανώσουμε αυτές τις μάχες, τα αμφιθέατρά μας γέμισαν και δεν υπήρξε κινητοποίηση που να λείπαμε. 

Το φοιτητικό κίνημα δεν πρέπει να περιμένει. Ξεκινάμε γύρο συνελεύσεων σε όλες τις σχολές από αυτή τη βδομάδα. Και ταυτόχρονα δίνουμε τις πολιτικές μάχες. Η Καλών Τεχνών βρέθηκε στο πλευρό των Σύρων προσφύγων στο Σύνταγμα και στο Σύλλογο έγιναν εκδηλώσεις για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Από Δευτέρα θα πρέπει να ξεσηκώνουμε τις σχολές μας αντιφασιστικά με κύριο στόχο οι Σύλλογοί μας να κατέβουν μαζικά στις 21 Μάρτη”. 

O Γιάννης Σ. από τη ΦΛΣ Αθήνας τόνισε: “Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με Φορτσάκηδες αλλά εξακολουθούμε να έχουμε υποχρηματοδότηση, πρυτάνεις διορισμένους και μη εφαρμοσμένες εξαγγελίες. Αλλά το φοιτητικό κίνημα δεν ξεκινάει από το μηδέν.

Οι μάχες που δόθηκαν μας έδωσαν εμπειρία και το ενιαίο μέτωπο είναι το εργαλείο για να συνεχίσουμε. Χρειάζεται να χτίσουμε ομόκεντρους κύκλους γύρω από την Εργατική Αλληλεγγύη. Στη ΦΛΣ με τις εκδηλώσεις μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το ρατσισμό κερδίσαμε νέες συντρόφισσες στο ΣΕΚ και την ΚΕΕΡΦΑ. Για τις 21 Μάρτη έχουμε ελάχιστες εργάσιμες μέρες και πρέπει  άμεσα να κερδίσουμε όλη την αριστερά να τρέχει για αυτό”. 

Ενώ η Άλε Κ. από τη ΦΛΣ Ρεθύμνου είπε: “Οι συνθήκες στα πανεπιστήμια είναι ήδη χειρότερες. Ο Βαρουφάκης στο μέιλ του στη σχολή μας είπε: ‘Σίτιση τέλος. Δεσμεύουμε 1.5 εκατομμύριο από τους πόρους του πανεπιστημίου για τις δανειακές υποχρεώσεις’. Αυτό αφορά 300 φοιτητές. Και ταυτόχρονα έχουμε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αφορούν και στην εργασιακή μας προοπτική. Με τις καταλήψεις καταφέραμε να συνδεθούμε με τους εργαζόμενους και να πάρουμε θάρρος. Συγκεκριμένα καταφέραμε να ξαναλειτουργήσουμε το Σύλλογο Μεταπτυχιακών των Αρχαιολόγων και τώρα θέλουμε να φτιάξουμε Σωματείο Εκτάκτων Αρχαιολόγων στο Ρέθυμνο, που δεν υπάρχει, αξιοποιώντας τους δεκάδες μεταπτυχιακούς που δουλεύουν σαν έκτακτοι. Είναι ένα πρώτο πολύ θετικό βήμα για να διεκδικούμε από κοινού και να έρθουμε σε επαφή με τους εργαζόμενους του υπουργείου Πολιτισμού”. 

Η Αλίκη Τ. από την Ιατρική Ιωαννίνων μας μετέφερε: “Στα Γιάννενα είχαμε το παράδειγμα της 6ης Νοέμβρη που ήταν μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία το να διαδηλώσουμε εκεί. Κάναμε συνέλευση στη σχολή και την κερδίσαμε και στην πορεία συμμετείχαν οι διοικητικοί, η ΕΡΑ και η ΕΛΜΕ. Μετά από αυτό μπορέσαμε να ξαναπάρουμε την επόμενη συνέλευση, να κατέβουμε με πανό στην απεργία στις 27 Νοέμβρη, αλλά και να κινητοποιήσουμε και πολλούς φοιτητές στην οργάνωσή της. Ήταν αποτέλεσμα του ότι οι φοιτητές βρέθηκαν στο δρόμο με τους εργαζόμενους και θέλησαν να το ξανακάνουν στην απεργία. Τώρα, στην τελευταία συνέλευση πήραμε την πρωτοβουλία να φέρουμε έναν Σενεγαλέζο μετανάστη για να καλέσει τους φοιτητές στις 21 Μάρτη και ο αντιρατσισμός έγινε το κέντρο συζήτησης στη σχολή”. 

Επιχειρήματα

Η Ιωάννα Σ. φοιτήτρια από τη ΝΟΠΕ τόνισε: “Η στροφή στα αριστερά έχει επηρεάσει και την επαναστατική αριστερά. Στο σχήμα της ΕΑΑΚ στη σχολή μου, από 6 σύντροφοι είμαστε πλέον 21. Παίξαμε ρόλο στη μάχη ενάντια στο Φορτσάκη όπου η σχολή μας βρέθηκε στο επίκεντρο των επιθέσεων με συντρόφους μας χτυπημένους από τα ΜΑΤ. Ήμασταν ο Σύλλογος που από καμία συνέλευση το προηγούμενο διάστημα φτάσαμε το φθινόπωρο να κάνουμε εφτά στη σειρά, να αποφασίζουμε καταλήψεις και να τις οργανώνουμε με πολλές δράσεις. Η οργάνωση για τις 21 Μάρτη μας βοήθησε να γνωρίσουμε καινούριο κόσμο και να προσπαθούμε αυτή τη στιγμή να δυναμώσουμε το κόμμα μας με νέες στρατολογίες στη σχολή. Είναι εφικτό και έχουμε κάνει τα πρώτα βήματα, γιατί ο κόσμος ζητά την πολιτική συζήτηση και τα επιχειρήματα και το ΣΕΚ ανταποκρίνεται πάντα σε αυτό”. 

Η Δανάη Κ. μαθήτρια από το Ίλιον μίλησε για το κίνημα ενάντια στο Νέο Λύκειο: “Στις μαθητικές καταλήψεις το σχολείο μου ήταν κλειστό για 3 βδομάδες και οι σύντροφοι του πυρήνα μου ήταν καθημερινά εκεί βοηθώντας μας και διακινώντας την Εργατική Αλληλεγγύη. Για πρώτη φορά τα αιτήματα της κατάληψης ήταν σοβαρά και πολιτικά, αυτό το καταλάβαιναν όλοι οι μαθητές. Απαιτούσαμε την κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων και του νέου λυκείου. Συμμετείχαμε και στις διαδηλώσεις μαζί με μαθητές από ένα διπλανό σχολείο. Το μαθητικό κίνημα έπαιξε ρόλο στις εξελίξεις και πρέπει να διεκδικήσουμε όλα όσα θέλουμε. Πρώτη μάχη είναι η 21 Μάρτη που θέλουμε όλοι οι μαθητές που ήταν στην κατάληψη να κατέβουν να διαδηλώσουν και να στείλουμε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή”. 

Και ο Ανέστης Γ. από τα Βριλήσσια συμπλήρωσε: “Πέρυσι στις 22 Μάρτη στη διεθνή μέρα αντιφασιστικής δράσης οι μαθητές Αnticapitalista είχαν μαζική συμμετοχή. Και από το σχολείο μου. Η τοπική επιτροπή της ΚΕΕΡΦΑ και ο πυρήνας του ΣΕΚ βοήθησαν πολύ σε αυτό καθώς ερχόντουσαν σύντροφοι για εξόρμηση πολύ συχνά. Έτσι οργανώθηκε και άλλος ένας μαθητής στο ΣΕΚ. Στις 18-19 Σεπτέμβρη στο διήμερο για τον Φύσσα κατέβηκαν ξανά μαθητές από το σχολείο μου παρά το ότι ήταν μακριά. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών καταλήψεων συμμετείχαμε στις πορείες. Πήγαμε πόρτα- πόρτα σε όλα τα τμήματα και κατέβηκαν πολλοί. Έτσι κερδίσαμε και άλλους δύο συντρόφους και τώρα μπορούμε να οργανώσουμε πολύ καλύτερα  την διαδήλωση στις 21 Μάρτη”.